9 Ekim 2010 Cumartesi

Büyük Resime Bakabilmek

2012 Avrupa Şampiyonası Elemeleri A Grubu'ndaki üçüncü maçımızda Almanya'ya 3-0 mağlup olduk. Günlerdir medyanın sulandırdığı Mesut Özil olayına öyle takıldık ki bu sabah gazete manşetleri yine "Mesut" üzerineydi. Nasıl takıntılı bir milletiz ki Mesut olayını memleket meselesi haline getiriyor, Mesut'un seçimini hazmedemiyoruz. Yenilgiyi neredeyse Mesut'un bizde olmamasına bağlayacağız. Bunlara takılıp büyük fotoğrafı göremiyor yada görmek istemiyoruz.
Mesut Özil ile ilgili fikirlerimi bu blogta daha önce paylaşmıştım. Tekrarlamaya gerek yok. Tercihine saygı duyuyorum. Hazmedemeyenlere de soruyorum. Mesut'un hayatının hangi evresinde bir şey verdikte kendisinden bir şey bekliyoruz? Olayı vatan, millet, sakarya üçlemesine sokup bu şekilde yorumlamak manasız çıkarımlara yol açmaktan başka fayda getirmiyor. Milli takımın sorunu Mesut'un bizde oynamaması değil aksine daha vahimdir. Gelin dün gece maça başlayan ilk onbirimize bir göz atalım.
Volkan, Gökhan Gönül, Ömer, Servet, Sabri, Özer, Nuri, Aurelio, Emre, Hamit, Halil. Bu onbir adamın 6 (yazı ile altı) tanesi futbola bu topraklarda başlamadı. Kişisel gelişimlerini Türkiye'deki herhangi bir takımda tamamlamadı. Aurello'nun durumu malum. 72 milyonluk ülkede önlibero bulamayınca Türk vatandaşı yapmak zorunda kaldık. Hamit, Halil ve Nuri Almanya'da başladıkları futbol hayatlarını hala orada sürdürüyorlar. Özer ve Ömer Erdoğan da 18-20 li yaşlarına kadar Almanya'da yetişen daha sonra ülkemizde futbol oynayan sporcularımız. Yani anlayacağınız dün geceki veryansımız bu altı ismin yanına bir yedincisini katamamış olmaktı. Resim bu olduğu halde konuşulanlar trajikomik kalıyor. Mesut İstiklal marşını okuyacak mı? Gol atarsa sevinecek mi? Türk Milli takımını seçseydi Real Madrid'e gidebilir miydi? vs vs...
Mesele Mesut meselesi değil bu ülkede futbolcu yetiştiremediğimiz gerçeğidir. Milli takımda kaleci mevkii dışında altrnatifli tek bir mevkimiz yok. Gökhan Gönül alternatifsiz. Stoperlerimiz 30 yaşındaki Servet ve 33 yaşındaki Ömer Erdoğan. Servet'in burnu kırıldı.Azerbaycan maçında kimi oynatacağımızı kara kara düşünüyoruz. Önlibero, forvet, oyun kurucu mevkilerini anlarımda sol bek için bile sağ bekten Sabri'yi devşirmeyi anlayamıyorum. Aurello sakatlanınca çöken bir orta sahamız, Süper Lig gol krallığında esameleri okunmayan forvetlerimiz var. Büyük takımlarımızın alt yapı yatırımları, U15,U16,U17 Milli takımlarımızın başarıları var ama milli takım hala Servet'in Aurello'nun, 33 yaşında milli takımla tanışan Ömer Erdoğan'ın eline bakıyor. Messi'li Arjantin Dünya kupasında bu Almanya önünde ne hale düşmüşken Mesut bizde oynasa ne olacak ki? Günlük başarılarla avunduğumuz, asıl sorunları analiz edip çözüm yolunda adımlar atmadığımız sürece daha çok Dünya Kupasını, Avrupa Şampiyonasını Milli takımımız olmadan izleriz.

Hiç yorum yok: